Een jonge man spreekt een angst uit. "Er zit iets in zijn hoofd dat hem angstig maakt". Zijn angst wordt veroorzaakt door "iets" wat in zijn hoofd zit. Hij consulteert arts na arts, en daar wordt hij met een angststoornis, en de daarbij horende medicatie naar huis gestuurd. Mensen nemen de tijd om zijn klachten te registreren, maar horen niet de betekenissen van de angst. Ze wordt vanuit zijn lichaam bestuurd. Ze is niet gericht op een object dat buiten hem ligt. Hij is niet specifiek angstig voor iets, hij is angstig omwille van zichzelf. Angstremmers en benzo's blijven onaangeroerd liggen. Hij consulteert verder. Steeds blijft "iets in zijn hoofd" hem angstig maken.
De man heeft een relatie, een liefde van zijn leven. Op het moment van angst komt er binnen de relatie een conflict. In dat conflict doodt de jongeman zijn vriendin. Hij wordt opgepakt, en in voorarrest geplaatst. Er is een vraag vanuit de advocatuur. Wat nu doen we met die psychische component? Wat betekent de opsluiting? Wat zal de veroordeling betekenen? Tijdens het voorarrest zou de jongeman zich "normaal" gedragen. Hij volgt de regels van de gevangenis, hij werkt binnen de structuur, hij heeft geen conflicten meer. Deze casus kwam me ter ore in een overleg met de aangestelde advocaat, in de catacomben van de gevangenis. Vanuit de elementen die aangereikt zijn, zouden we concluderen dat de jongeman een psychotische structuur heeft, net omwille van de angst omwille van "iets" is, die geen duidelijk betekenis krijgt, en ook geen toegang toelaat door derden om betekenis te verwerven. Bovendien is er geen afscheiding van de angst en het "iets" in het lichaam. Er is geen verhaal. Maar waarom functioneert de jongeman na de dood van zijn geliefde, binnen de muren van de gevangenis, op een symptoomloze manier? Deze vraag houdt me in een puzzel. Wat met diens rouw? Hoe functioneren de muren in zijn beleving? Wat betekent het voor hem om alle "autonomie" af te geven? Verwerft hij vrijheid in zijn hoofd door de beperking van de bewegingsruimte en prikkelarmoede?... Plots kwam een cliënt de gespreksruimte binnen, en moest ons overleg worden gestaakt. De ethische implicaties van deze diagnostiek op het verdere verloop van de rechtszaak zijn belangrijk. Er kan enkel gehoopt worden dat er voor iedereen een verbindend oordeel en vonnis wordt uitgesproken.
0 Comments
Leave a Reply. |
Erwin Mortierklinisch psycholoog Archives
May 2017
Categories |